Parafia

DSC_1575
Odnowiona elewacja kościoła parafialnego

Mało kto wie, że tuż przy naszym seminarium znajduje się parafia, której funkcjonowanie wiąże się bezpośrednio z życiem naszej wspólnoty. Jest to parafia maleńka, licząca według danych odnotowanych w roczniku diecezjalnym niespełna 550 wiernych. Ma jednak asystę liturgiczną godną katedry, ponieważ w trakcie roku akademickiego pełnią ją alumni. Historia tej parafii wiąże się nieodłącznie z dziejami naszego seminarium. Kiedy jeszcze seminaryjny gmach nie istniał, na placu zakupionym na długo przed wojną, który pod koniec lat osiemdziesiątych stał się placem budowy seminarium, wzniesiono staraniem ks. Stanisława Pietruchy drewniany kościół. Postawiono go bez zgody władz 22 lipca 1988 r., czyli w dniu, w którym obchodzono komunistyczne święto Odrodzenia Polski. Po wybudowaniu seminarium kościół funkcjonował przez pewien czas jako rektorski, aż w końcu biskup radomski Edward Materski postanowił utworzyć przy nim parafię pw. Chrystusa Kapłana, co nastąpiło 25 kwietnia 1999 r. Stało się już zwyczajem, że jej proboszczem jest ksiądz, pełniący w naszym seminarium funkcję dyrektora do spraw administracyjnych i ekonomicznych. Obecnie jest nim ks. Mariusz Wincewicz, poprzednio wikariusz w parafii katedralnej. Księdzu proboszczowi udało się kilka miesięcy temu dzięki ofiarności wiernych odnowić drewnianą elewację kościoła. Jest to pierwsza parafia (zaraz po rodzinnych), na której możemy w praktyce wykorzystywać to, czego uczymy się w seminarium. Na każdej Mszy św., czy to w czasie roku akademickiego, czy to w wakacje (w czasie dyżurów wakacyjnych alumni biorą udział w Mszach parafialnych), posługuje kilku kleryków. Pierwsza poważna przygoda z tzw. „drewniakiem” (kościół zbudowany jest z drewna, stąd ta potoczna nazwa), rozpoczyna się na drugim roku. Dla wielu jest to najcięższa przeprawa. Dlaczego? W czasie Eucharystii trzeba poprowadzić śpiewy (pieśni i części stałe są śpiewane a cappella, gdyż organy używane są zasadniczo tylko w niedzielę i święta) oraz zaśpiewać psalm responsoryjny. Jak wiemy, nie każdy został obdarzony talentem do śpiewania. Pan Bóg jednak nie pozostawił nas bez pomocy. Na większości Mszy świętych jest obecna miejscowa parafianka – pani Maria, która swoim głosem nas wspomaga, niejednokrotnie ratując „krzywo” rozpoczęte pieśni. Inni parafianie też chętnie służą pomocą. W okresie adwentu śpiewamy także Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny. Obowiązkiem alumnów trzeciego roku jest otwieranie kościoła oraz przygotowanie wszystkich paramentów liturgicznych do Mszy św. Otwieramy o 6:30. Klerycy mający dyżur muszą kilka minut przed końcem opuścić poranne rozmyślanie w kaplicy seminaryjnej, aby drzwi dla wiernych były otwarte punktualnie. Jeśli komuś zdarzy się zaspać, bardzo łatwo to rozpoznać, ponieważ pół godziny przed Mszą św. są włączane dzwony, a kiedy dzwonią kilka minut później, przyczyna jest oczywista. Bardzo ciekawe zwyczaje przypisane są do obchodów Bożego Ciała i Wielkiego Tygodnia. Jeden z ołtarzy, do których przychodzi procesja z Najświętszym Sakramentem w czasie uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, wykonywany jest przez alumnów z kursu drugiego. Różną mamy wrażliwość estetyczną, co roku zatem można spotkać się z rozmaitymi pomysłami. Kolejną tradycją jest przygotowywanie Triduum Paschalnego. Przywilej pozostania na tym dyżurze świątecznym przypada klerykom, którzy są na trzecim roku. Oprócz zaangażowania w celebracje liturgiczne muszą przygotować ciemnicę (ołtarz, do którego przenosi się Najświętszy Sakrament w Wielki Czwartek) i grób Pański. I tutaj, tak samo jak w przypadku Bożego Ciała, pomysłów jest wiele. W Wielką Sobotę w kościele parafialnym klerycy z trzeciego roku biorą udział w poświęceniu pokarmów na wielkanocny stół, ponieważ na mocy udzielonego im przywileju w czasie posługi lektoratu mają taką władzę. Z kolei przed Narodzeniem Pańskim do zadań alumnów należy także strojenie choinek i budowanie szopki. O to również my dbamy. W tym przypadku nadzór nad pracami należy do tzw. proboszcza wybieranego z grona kleryków piątego roku. Ten klerycki proboszcz pomaga prawdziwemu księdzu proboszczowi, opiekując się na co dzień kościołem, i w ten sposób przygotowując się także do posługi Bogu i ludziom w kapłaństwie. Codzienna obecność alumnów w kościele parafialnym jest bowiem nie tylko praktycznym sprawdzianem wiedzy i umiejętności zdobytych w seminarium, ale przede wszystkim okazją do stałego przebywania z wiernymi, do wspólnej modlitwy we wspólnocie lokalnego Kościoła. To doświadczenie z pewnością przyniesie dobre owoce w przyszłości.

 .

Msze św. w kościele pw. Chrystusa Kapłana przy ul. Młyńskiej 23/25 w Radomiu są sprawowane w następującym porządku:

w niedziele o godz. 9.00 i 11.30;

w dni powszednie od poniedziałku do środy o godz. 7.00 (w maju i czerwcu o godz. 17.00);

       – w dni powszednie od czwartku do soboty o godz. 17.00 

 .

DSC_1598
Kościół pw. Chrystusa Kapłana w Radomiu. Widok od strony zakrystii