Wakacje to wyczekiwany czas wypoczynku i zasłużony okres regeneracji sił po ciężkim roku pracy, nauki czy formacji. Ciepłe miesiące polskiego lata sprzyjają organizacji wakacyjnych planów. Jednak te wakacje są zupełnie inne niż dotychczasowe. Panująca na świecie epidemia spowodowała, że człowiek musiał od nowa nauczyć się żyć w innej rzeczywistości. Pod znakiem zapytania znalazły się wówczas plany organizacji obozów, wyjazdów, rekolekcji czy zwykłego odpoczynku w górach.

Ruch Światło – Życie Diecezji Radomskiej tradycyjnie przygotował wakacyjne, Oazy czyli turnusy rekolekcyjne. W tym roku przybrały one nową formę i zostały skrócone z 15 do 10 dni. Odbywają się przy parafiach, a młodzież i dzieci uczęszczają na spotkania prowadzone w formie półkolonii. Podczas takiego turnusu w terminie od 30.06-09.07 prowadzonego przez Ks. Mariusza Wincewicza i Ks. Daniela Regułę, młodzież gromadziła się przy parafii Matki Bożej Królowej Polski w Pionkach. Księża Moderatorzy, siostra zakonna, diakon, 6 animatorów, 2 alumnów i 20 uczestników tworzyło przez 10 dni wspólnotę oazową. Rekolekcje Oazy Nowego Życia stopnia 0 i 1 stały się  formą spędzania wolnego czasu i pogłębienia relacji z Panem Bogiem nie tylko dla młodzieży z Pionek ale i z okolic. Dwóch alumnów naszego seminarium al. Piotr Hernik (rok IV) i al. Dawid Bukalski (rok III) aktywnie włączyli się w życie oazowej wspólnoty. Towarzysząc animatorom podczas spotkań byli cenną bazą informacji i źródłem odpowiedzi na trudne pytania teologiczne zadawane przez uczestników. Szkoła Biblijna prowadzona przez kleryków stała się stałym punktem rekolekcji i przybierała różne formy od wykładu, prezentacji po quiz z nagrodami. Pomimo skróconej formy i ograniczenia czasu trwania Oazy do kilku godzin od 11:00 do 17:00 czas nie tylko upływał bardzo szybko ale wręcz było go zawsze za mało. Codzienna Eucharystia skupiona wobec Tajemnicy Różańcowej była okazją do pogłębienia wiedzy i odkrycia na nowo treści zawartych w Piśmie Świętym. Szczególnym momentem Rekolekcji był wybór Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Uczestnicy zgromadzeni w Kaplicy podczas Adoracji otrzymywali świece które były odpalane od Oazowej Świecy. Piękny symbol przyjęcia światła Chrystusa jako widocznego znaku był szczególnym momentem nie tylko dla uczestników. Jednym z piękniejszych obrazów tych rekolekcji był dzień w którym zorganizowano Adorację w ciemności. W tym celu zasłonięto okna a w Kaplicy zgaszono światło. Na Ołtarzu postawiono zapaloną Menorę i wystawiono Monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Jedynym źródłem światła była menora ustawiona tuż za Monstrancją. Ks. Daniel Reguła prowadząc Adorację wyjaśnił, że dzieci w ośrodku dla niewidomych i słabowidzących w Laskach właśnie tak przeżywają Adorację. W ciemnym kościele tylko z jednym źródłem światła w ten sposób te które słabo widzą są w stanie dostrzec źródło światła – tym źródłem dla nas zawsze jest Jezus.  Dni Oazowe minęły bardzo szybko, uczestnicy zawiązali przyjaźnie i jak sami mówili pogłębili swoja relację z Panem Bogiem. Czas wakacyjnego turnusu wiązał się z koniecznością chodzenia w maseczce, częstej dezynfekcji i dystansu ale to nie przeszkodziło by czas wakacji mógł stać się czasem odkrywania Pana Boga na nowo w pięknie stworzenia i w drugim człowieku.

al. Dawid Bukalski, rok III