Formacja

FORMACJA LUDZKA

Alumn, który dąży do kapłaństwa, powinien zmierzać do osiągnięcia dojrzałości na wzór Jezusa Chrystusa. Pożądanymi cechami są bowiem wewnętrzne zintegrowanie oraz umiejętność budowania relacji z ludźmi. To właśnie do nich i dla nich będzie on posłany w przyszłości. Formacja ludzka obejmuje „wychowanie do umiłowania prawdy, do prawości i rzetelności, do szacunku wobec każdej osoby, do poczucia sprawiedliwości, do wierności danemu słowu, do prawdziwego współczucia, do konsekwentnego postępowania, a zwłaszcza do zrównoważonego sądu i zachowania” (Pastores dabo vobis, 43).

 

FORMACJA DUCHOWA

W kaplicy seminaryjnej znajduje się olbrzymi krzyż, który przedstawia Chrystusa przyodzianego w szaty kapłańskie. Alumni codziennie patrzą na tak przedstawionego Jezusa, który stanowi największy wzór dla nich jako przyszłych duszpasterzy. Formacja duchowa polega na upodabnianiu siebie do Chrystusa – Najwyższego i Wiecznego Kapłana. Naśladowanie Pana wyraża się przede wszystkim poprzez głęboką relację zażyłości z Nim. Potrzebuje ona konkretnego pokarmu, spotkania. Istotnymi wartościami na drodze rozwijania więzi z Jezusem są: codzienna Eucharystia, częsta spowiedź, medytacja słowa Bożego i adoracja.

 

 

 

FORMACJA INTELEKTUALNA

W trakcie formacji seminaryjnej alumni podejmują studia filozoficzno-teologiczne. Klerycy są jednocześnie studentami Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Pierwsze lata studiów seminaryjnych są skoncentrowane na przedmiotach filozoficznych. „Istotnym składnikiem formacji intelektualnej jest studium filozofii, która prowadzi do głębszego rozumienia i interpretacji osoby, jej wolności, jej relacji ze światem i z Bogiem” (Pastores dabo vobis, 52). Poznawanie teologii pozwala na głębsze zrozumienie samej wiary. Obejmuje wykłady z Pisma Świętego, nauczania Ojców Kościoła, liturgii, historii Kościoła, teologii fundamentalnej, dogmatycznej, moralnej, a także prawa kanonicznego, teologii pastoralnej oraz nauki społecznej Kościoła. Wiedza uzyskana na wykładach ma jasny cel, a mianowicie coraz większe poznanie Boga. Również studia stanowią nieocenioną pomoc w przyszłej posłudze duszpasterskiej.

 

FORMACJA DUSZPASTERSKA

Program wychowawczy w seminarium inicjuje autentyczny proces kształtowania wrażliwości pasterskiej, przygotowuje do świadomego i dojrzałego przyjęcia odpowiedzialności, wpaja wewnętrzny nawyk oceniania problemów, ustalania priorytetów i wyboru rozwiązań w świetle jednoznacznych nakazów wiary i zgodnie z teologicznymi wymogami samego duszpasterstwa (Pastores dabo vobis, 58). Lata seminaryjne mają dać podwaliny postawy apostolskiej. Dalsza jej krystalizacja będzie następowała w pracy kapłańskiej. Aktywne zaangażowanie duszpasterskie świadczy o dojrzałej osobowości chrześcijańskiej i stanowi widoczny znak rozwoju tożsamości kapłańskiej.