Misja

Wyższe Seminarium Duchowne w Radomiu stanowi zespół alumnów i wychowawców, których łączy ten sam chrzest, jedna wiara i takie samo powołanie przez Boga do podjęcia posługi kapłańskiej. Jest to więc szczególna wspólnota uczniów Chrystusa, dla której łaska powołania do kapłaństwa wyznacza następujące cele: potwierdzenie autentyczności powołania oraz przygotowanie do święceń i posługi prezbiteratu.

O autentyczności powołania kapłańskiego świadczą następujące przymioty kandydata: wewnętrzne przekonanie o wezwaniu przez Boga, zdatność duchowa (miłość Boga i bliźniego, dążność do braterstwa, doświadczona czystość, zmysł wiary, zmysł kościelny, gorliwość apostolska i misyjna), zdatność moralna (szczerość ducha, dojrzałość uczuciowa, wyrobienie towarzyskie, dochowanie wierności obietnicom, ciągła troska o sprawiedliwość, duch przyjaźni i słusznej wolności, odpowiedzialność, pracowitość, chęć współpracy z innymi), zdatność intelektualna (umiejętność słusznej i zdrowej oceny, uzdolnienia wystarczające do odbycia studiów kościelnych), zdrowie fizyczne i psychiczne, dobra intencja, jako gotowość do podjęcia zadań kapłańskich z pobudek religijnych, dowolność wyboru.

W proces przygotowania do podjęcia zadań kapłańskich wpisane są następujące cele: ukształtowanie zrównoważonych, silnych i wolnych osobowości, umożliwienie doświadczenia Boga, ukształtowanie kultury wiary w pogłębionym studium filozofii i teologii, zaproponowanie jasnej, odważnej i jednoznacznej wizji kapłaństwa jako drogi życia, inspirowanie do przyszłej aktywnej pracy w parafii poprzez system praktyk duszpasterskich, umożliwienie pogłębionego przeżycia Kościoła jako wspólnoty wspólnot, zainicjowanie permanentnej formacji kapłańskiej.

Tak określone zadania realizowane są poprzez formację seminaryjną, rozumianą jako uczestnictwo w dziele Boga Ojca, który za pośrednictwem Ducha kształtuje w sercach alumnów myśli i uczucia Syna (Jan Paweł II, Vita Consecrata, 66). Oznacza to, że formacja w seminarium, pozostając zawsze w łączności z trzema Osobami Boskimi, jest propozycją pomocy w odkrywaniu, przeżywaniu i realizowaniu powołania do kapłaństwa. Polega ona na służbie łasce powołania i dokonuje się poprzez zachętę do przylgnięcia do Chrystusa i naśladowania Go w życiu.

(Regulamin Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu z 9 IV 2009 r., I, 1-3)

Seminarium z lotu ptaka. Fot. Adam Ginalski
Seminarium z lotu ptaka. Fot. Adam Ginalski