I Niedziela Wielkiego Postu to w tradycji naszego seminarium dzień udzielania alumnom trzeciego i czwartego roku posług lektoratu i akolitatu. Alumni przygotowali się duchowo do tego wydarzenia poprzez czterodniowe rekolekcje przeprowadzone przez Ojca Tomasza Abramowicza, Ojca Duchownego seminarium OO. Pijarów w Krakowie.

Posługa lektora przyjęta przez 9 alumnów trzeciego roku, poprzedzona obrzędem poświęcenia sutanny dla jednego z alumnów tego roku, stanowi kolejny etap przygotowania do kapłaństwa. Lektorat wprowadza alumnów w proklamację słowa Bożego. Ich zadaniem jest pomagać biskupom, kapłanom i diakonom w odczytywaniu słowa Bożego w czasie zgromadzeń liturgicznych. „Lektorzy mają nie tylko czytać słowo Boże w czasie liturgii – podkreślił we wprowadzeniu do Mszy św. Ojciec Duchowny alumnów ks. Grzegorz Tęcza – ale mają odtąd pełniej nim żyć i głosić je całym swoim życiem”.

Uroczystej Mszy św. w kaplicy seminaryjnej w niedzielę 22 lutego o godzinie 11 przewodniczył i homilię wygłosił Ks. Biskup Adam Odzimek. Głoszona w I Niedzielę Wielkiego Postu Ewangelia według św. Marka o kuszeniu Jezusa na pustyni była punktem wyjścia dla postawionego na początku homilii pytania o to, jak ta Ewangelia jest odczytywana przez nas w życiu. Relacja św. Marka uderza swoją zwięzłością, lapidarnością, w odróżnieniu od opisu tego samego wydarzenia przez innych ewangelistów. Tym niemniej pojawia się w niej wezwanie streszczające istotę postawy chrześcijańskiej: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. To pytanie towarzyszyło także autorowi książki przywołanej przez księdza biskupa w ostatniej myśli głoszonej homilii. Stawia je prof. Leszek Kołakowski w książce pod tytułem „Jezus ośmieszony”. Jak wygląda nasze, chrześcijańskie nawrócenie? Z takim pytaniem wchodzimy w rozpoczęty okres Wielkiego Postu – podsumował swoją refleksję kaznodzieja.

Po homilii miał miejsce obrzęd udzielenia posług lektoratu i akolitatu. Istotą obrzędu udzielania lektoratu była modlitwa błogosławieństwa lektorów, a po niej gest wręczenia przez biskupa księgi Pisma świętego ze słowami: „Przyjmij księgę Pisma świętego i wiernie przekazuj słowo Boże, aby coraz mocniej działało w sercach ludzkich”.

Posługę lektoratu przyjęli następujący alumni roku trzeciego:

1. Grzegorz Dąbrowski, z parafii św. Bartłomieja w Brzozie;

2. Filip Lorenc, z parafii św. Apostołów Piotra i Andrzeja w Jedlińsku;

3. Marcin Mazan, z parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Gozdawie;

4. Hubert Mróz, z parafii św. Jadwigi Królowej w Radomiu;

5. Damian Sadza, z parafii Świętej Trójcy w Skarżysku Kościelnym;

6. Hubert Skipirzepa, z parafii św. Stefana w Radomiu;

7. Michał Ulaski, z parafii św. Wacława w Radomiu;

8. Daniel Wiecheć, z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Radomiu;

9. Paweł Zubek, z parafii św. Jana Chrzciciela w Zakrzewie.

W czasie uroczystości posługę akolity przyjęło 6 alumnów czwartego roku. Akolitat wprowadza w szczególny czas przygotowania do kapłańskiej misji uświęcania. Akolici mają za zadanie wspierać kapłanów i diakonów w rozdzielaniu Komunii świętej oraz zanosić ją chorym.

Podobnie jak przy ustanowieniu lektorów, ksiądz biskup odmówił modlitwę błogosławieństwa akolitów, po czym wręczył symbolicznie każdemu z kandydatów naczynie z chlebem przeznaczonym do konsekracji. Słowa wypowiadane w czasie tego obrzędu stanowią wezwanie do kształtowania swojego postępowania na miarę godności płynącej z podjęcia służby przy ołtarzu Chrystusowym

Posługę akolitatu przyjęło 6 alumnów roku czwartego:

1. Mateusz Czernik, z parafii św. Wojciecha w Skrzyńsku;

2. Krzysztof Kołtunowicz, z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Przytyku;

3. Rafał Kosowski, z parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Jastrzębi;

4. Paweł Męcina, z parafii św. Mikołaja w Końskich;

5. Mateusz Nowak, z parafii Chrystusa Dobrego Pasterza w Radomiu;

6. Sylwester Podgórski, z parafii bł. Annuarity w Radomiu.

Podziękowanie w imieniu nowo ustanowionych lektorów i akolitów wypowiedział dziekan roku czwartego, Paweł Męcina. W oryginalnej formie przypomniał wydarzenie sprzed kilkunastu lat, kiedy jako dziecko witał biskupa Adama w swojej rodzinnej parafii wierszykiem, który pamięta do dzisiaj. Jego treść, wygłoszona z pamięci, była motywem także dzisiejszych życzeń i podziękowań za udzielone posługi.

Niedzielne uroczystości seminaryjne poprzedziły rozpoczęte następnego dnia zajęcia wykładowe kolejnego semestru studiów seminaryjnych.

(adm JW)