Chociaż przyjechał do Radomia w przededniu uroczystości i zapewne był zmęczony podróżą, pojawił się w naszej kaplicy seminaryjnej jako pierwszy i uczestniczył w wieczornej adoracji Najświętszego Sakramentu klęcząc w ławce razem z alumnami. Ksiądz profesor Stanisław Kowalczyk obchodził 19 grudnia w naszym seminarium sześćdziesiątą rocznicę swoich święceń kapłańskich.

Następnego dnia zobaczyliśmy go znowu w tej samej ławce. Był to czas rozmyślania i jutrzni. Dla dostojnego gościa zmieniono plan dnia i nie było rano Mszy świętej. Po południu alumni mieli wziąć udział w Mszy świętej jubileuszowej koncelebrowanej pod przewodnictwem naszych ksieży biskupów w intencji jubilata. Wcześniej w gmachu seminarium zorganizowano konferencję naukową na temat współczesnych wyzwań stojących przed Kościołem w świetle Adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Evangelii gaudium. Skąd pomysł, by uczcić w ten sposób sześćdziesięciolecie święceń kapłańskich kapłana diecezji sandomierskiej? Uroczystości zorganizowane w Radomiu były wyrazem wdzięczności wobec profesora, któremu kapłani naszej diecezji studiujący przed jej utworzeniem w seminarium sandomierskim zawdzięczali formację filozoficzną.

Ks. Stanisław Kowalczyk urodził się 15 czerwca 1932 r. w Sieciechowie. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu otrzymał święcenia kapłańskie 19 grudnia 1954 r. z rąk biskupa sandomierskiego Jana Kantego Lorka. Studia kontynuował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Na tej uczelni zdobył wszystkie stopnie i tytuły naukowe. Był dziekanem Wydziału Nauk Społecznych KUL, rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, członkiem wielu zespołów redakcyjnych i rad naukowych. Napisał kilkadziesiąt książek (w tym kilka tłumaczonych na języki obce) oraz kilkaset artykułów z zakresu wielu dziedzin filozoficznych. Na jego Filozofii Boga, której piąte wydanie ukazało się w 2001 r., wychowały się całe pokolenia księży i studentów teologii oraz filozofii. Mówił o tym w kaplicy seminaryjnej biskup radomski Henryk Tomasik, dziękując ks. prof. Kowalczykowi za te książki i za umiejętne łączenie pracy naukowej z działalnością duszpasterską.

Konferencja naukowa, w której uczestniczyli alumni, była więc hołdem złożonym zasłużonemu znawcy i propagatorowi problematyki filozoficznej. W sympozjum brali udział pracownicy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz naszego Wyższego Seminarium Duchownego. Otwierającą obrady laudację na cześć jubilata wygłosił jego uczeń ks. prof. Jan Szymczyk, kierownik Katedry Socjologii Makrostruktur i Ruchów Społecznych KUL. Po nim referat na temat miejsca ewangelizacji w formacji seminaryjnej alumnów przedstawił rektor naszego seminarium ks. dr Jarosław Wojtkun. Z kolei o miejscu i jakości katechezy mówił ks. dr hab. Stanisław Łabendowicz. Wykład na temat ewangelizacyjnej drogi piękna wygłosił wicerektor seminarium ks. dr hab. Piotr Turzyński. Po przerwie ks. prof. Marek Chmielewski ukazał, jaką wizję nowej Europy miał Jan Paweł II. Następnie ks. prof. Wiesław Przygoda mówił o opcji preferencyjnej na rzecz ubogich. Ostatni referat na temat nudy i ograniczoności ateizmu, przygotowany przez ks. prof. Ignacego Bokwę, w zastępstwie referenta, który nie mógł być obecny na konferencji, przedstawił przewodniczący obradom ks. dr hab. Marek Jagodziński. Na koniec ks. prof. Stanisław Kowalczyk po mistrzowsku omówił wszystkie wygłoszone referaty, budząc szczególny podziw u kleryków z powodu niezwykłej jasności, z jaką streścił główne wątki poszczególnych wystąpień.

Namawiano ks. prof. Kowalczyka w trakcie dyskusji, aby napisał książkę o filozofii turystyki. Ma już bowiem w swoim dorobku naukowym rozprawę o filozofii i teologii sportu. Czy podobne dzieło na temat turystyki powstanie, nie wiadomo; czy byłoby zasadne podejmowanie takiego tematu, któż to może wiedzieć lepiej, niż ci, którzy taki pomysł rzucili. Sam zainteresowany nie wypowiedział się w tej kwestii wyraźnie. Jedno jest pewne: w osobie ks. prof. Stanisława Kowalczyka alumni naszego seminarium mieli okazję zobaczyć przedstawiciela wielkiej sandomierskiej tradycji, której częścią składową od zawsze było umiejętne łączenie wiary i rozumu, bo na nich – jak przypomniał w kazaniu w czasie Mszy świętej jubileuszowej wykładowca filozofii Boga w naszym seminarium ks. dr Andrzej Jędrzejewski – „duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy” (Jan Paweł II, Fides et ratio).

Opr. Sz.K.