Niedziela Miłosierdzia

II Niedziela Wielkanocna jest przeżywana w Kościele jako Święto Bożego Miłosierdzia. Ogłosił je papież Jan Paweł II w dniu kanonizacji św. siostry Faustyny Kowalskiej 30 kwietnia 2000 r. Inspiracją do jego wprowadzenia były słowa, jakie wypowiedział Pan Jezus w czasie objawień do tejże świętej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła  miłosierdzia  Mojego.  Która dusza  przystąpi  do  spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).

W tym też dniu nasza wspólnota seminaryjna włączyła się w przeżywanie tego święta poprzez szczególne celebracje. O godz. 11.30 w naszej kaplicy sprawowana była uroczysta Msza Święta. Następnie i godz. 15.00 przeżywaliśmy wspólnie Godzinę Miłosierdzia. Warto przypomnieć, iż Godzina ta także ma swoje korzenie w Objawieniach Jezusa siostrze Faustynie. „O trzeciej godzinie błagaj Mojego Miłosierdzia, przede wszystkim dla grzeszników i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, w Moim opuszczeniu i w chwili konania. Jest to wielka godzina dla świata całego” (Dz. 1320). Pan Jezus z niepojętą miłością zwraca się do każdego człowieka. Z wyjątkową wrażliwością otwiera Swoje Serce dla tych, którzy w Godzinie Miłosierdzia łączą się z Nim w ufnej i żarliwej modlitwie. Zaprasza, by w tym świętym czasie z miłością zatopić się w Jego Miłosiernym Sercu i trwać przy Nim upraszając miłosierdzia dla całego świata, zapewniając, iż: Nie odmówi duszy niczego, o co Go prosi (por. Dz). Pan Jezus zachęca, aby w tym czasie odprawić Drogę Krzyżową lub przynajmniej przez krótki czas łączyć się z Nim, konającym na krzyżu. W tej właśnie godzinie trwaliśmy na modlitwie, towarzysząc Jezusowi w Jego agonii na krzyżu. Rozważaliśmy przy tym słowa Ewangelii wg św. Jana, mówiące o „godzinie Syna Człowieczego”. O 20.30 przed Najświętszym Sakramentem modliliśmy się Koronką do Miłosierdzia Bożego. Szczególną intencją, jaka towarzyszyła naszej modlitwie była prośba za kapłanów: szczególnie za tych, którzy potrzebują tej modlitwy oraz za zmarłych kapłanów.

 

al. Emil Komorek, rok V


ZOBACZ GALERIĘ Z TEGO WYDARZENIA