Wielki Post to czas szczególnego zwrócenia swojego serca do Boga, przez modlitwę, post i jałmużnę. Wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu w dniach od 23-27.02 przeżywała swoje rekolekcje wielkopostne. Kierownikiem duchowym tych dni był ks. Jacek Beksiński, kapłan diecezji sandomierskiej wieloletni ojciec duchowny tamtejszego seminarium, diecezjalny egzorcysta i duszpasterz z ponad 45 letnim doświadczeniem kapłańskim.

W roku duszpasterskim poświęconym tematyce Mszy Świętej, Episkopat Polski wyznaczył hasło: ,,Eucharystia daje życie”. Rekolekcjonista przypomniał słowa ostatniej encykliki Jana Pawła II z 2003 roku ,,Ecclesia de Eucharistia” że Kościół żyje dzięki Eucharystii. Kilku dniowe skupienie alumnów wypełnione było modlitwą i konferencjami ks. Jacka. Codzienna poranna modlitwa Liturgii Godzin – Jutrznia, rozpoczynała skupienie.
W ciągu dnia towarzyszyły kolejne godziny kanoniczne brewiarza takie jak: modlitwa przedpołudniowa w ciągu dnia, nieszpory i kompleta – na zakończenie dnia. W swoich naukach ks. Jacek akcentował  w sposób szczególny wymiar Mszy Świętej w życiu człowieka, analizując poszczególne części ofiary Mszy Świętej jako tematy swoich rozważań. Mówił między innymi: ,,Pragniemy wyrazić naszą wdzięczność wobec Eucharystii, że możemy spożywać pokarm na życie. Aby żył w nas Chrystus. ,,O Jezu, Boże utajony, serce moje cię czuje, choć kryją Cię zasłony, Ty wiesz, że Cię miłuję.”  – cytat z Dzienniczka św. Siostry Faustyny nr 524. Aby dobrze zrozumieć Eucharystię, należy odkryć prawdziwą miłość. Już św. Tomasz wyróżnił 3 warunki zaistnienia miłości: wzajemność, dobro drugiego, perspektywa dobra wspólnego. Te trzy aspekty muszą zaistnieć, aby miłość mogła zaowocować. Istnieje między nami to pragnienie spotkania z Jezusem, by nasza wspólnota była jednością. Ofiara Mszy Świętej jest tym zjednoczeniem, jak śpiewamy w jednej z pieśni: ,,W jedno nas tu zgromadziła miłość Chrystusa.”

Rekolekcje w Seminarium zawsze odbywają się w ciszy. Oznacza to, że nie tylko milkną organy i modlitwy są recytowane ale przede wszystkim milkną sami uczestnicy. To skupienie uwagi na Bogu, na czasie poświęconym Jemu. To nie jako duchowa pustynia podczas której szuka się tego głosu Pana, który mówi do człowieka, powołuje i przemienia serca. Rekolekcjonista podczas jednego z rozważań podkreślił integralny charakter Mszy Świętej: ,,Każdy element, szczegół podczas Mszy Świętej jest ważny i konieczny. Pan Bóg wychodzi do człowiek w dziele historii zbawienia i pragnie naszego szczęścia. Powołuje nas do misji, daje nam dobra duchowe i materialne, mamy rodzinę, dom, wspólnotę. To prowadzi do uwielbienia Boga w dziełach i w Eucharystii.”

Podczas dni rekolekcyjnych nie mogło zabraknąć tej wyjątkowej godziny podczas której sprawowana była Eucharystia. Codziennie o 11:30, klerycy wraz z ojcami duchownymi polecali Bogu intencje, osobiste i całego Kościoła. Podczas jednej z homilii rekolekcjonista mówił: ,,Eucharystia jest szkołą modlitwy. Panie naucz nas modlić się, proszą apostołowie. My możemy w ciągu roku odkrywać rok liturgiczny zakotwiczony w Eucharystii. Poszczególne wydarzenia zbawcze uobecniają się w Mszy Świętej. W ciągu roku gromadzimy się na Mszy Pasterce, Rezurekcji, Niedzieli Zesłania Ducha Świętego itp. Modlitwa kolekty we Mszy Świętej uczy nas modlitwy, wprowadza w tajemnicę dnia. Każdą kolektę, możemy kontemplować, odczytywać na nowo i ucząc się modlitwy – modlić się.

Podczas konferencji ks. Jacek dzielił się swoim doświadczeniem życiowym z posługi kapłańskiej w parafii między innymi w Ostrowcu Świętokrzyskim, często wspominał śp. bpa. Wacława Świerzawskiego swojego ordynariusza z Sandomierza oraz śp. Piotra Roztworowskiego początkowo benedyktyna późniejszego kamedułę.

W swoim rozważaniu podczas konferencji podkreślał: ,,Miłość domaga się wzajemności. Liturgia słowa przygotowuje nas do Komunii Świętej. W ten sposób Eucharystia staje się najważniejszą godziną w życiu- kluczowym miejscem w formacji. Słowo Boże, ciało Pana i moja gotowość. Tak jak Maryja mówi ,,Fiat” tak Eucharystia zmienia nasze życie. Wyznajemy naszą wiarę, wzrastamy w nowym życiu. Podczas Mszy Świętej Bóg daje siebie ,,on się nam daje cały, z nami zamieszkał tu (…) to Bóg, to Jezus mój”  jak śpiewamy w pieśni. W czasie składania darów my też musimy dać coś od siebie. Niebo spotyka się z ziemią. Dokonuje się ofiara Chrystusa, Misterium męki, śmierci i zmartwychwstania. Dlatego potrzebna jest nasza wewnętrzna postawa. Przygotowanie serca. Chrystus przychodzi, święty, święty, święty Pan Bóg zastępów”.”

Ks. Jacek stawiając pytanie o sens i cel Liturgii wielokrotnie cytował Konstytucję o Liturgii z dokumentów Soboru Watykańskiego II, podkreślając nadrzędny wymiar Mszy Świętej, wspominając: ,,ostatecznym celem Liturgii jest przemiana serca, zbawienie już się dokonało, Bóg uświęca nas i te dary. Umacnia nas do mężnego wyznawania wiary i do życia z Nim i dla Niego. Zależymy od Boga, musimy mu ofiarować siebie, sens naszego życia, powołania, kapłaństwa. W pokorze wyznać Panie ty nas wybawiłeś przez krzyż i zmartwychwstanie swoje ty jesteś zbawicielem świata. Eucharystia staje się zatem stylem naszego codziennego życia. Źródłem i szczytem z którego Kościół czerpie i do którego dąży. Podczas każdej Mszy Świętej wchodzimy na Golgotę, pod Krzyż bo tam wzięły początek sakramenty Kościoła. Z przebitego boku Pana rodzi się Kościół.  Panie nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie. Ukrzyżowany i Zmartwychwstały Pan pragnie zamieszkać w naszych sercach. Mamy dostęp do Boga, do zasiadania z nim na uczcie, ale Pan wymaga od nas pokory.

Potrzeba nam żyć radością naszego powołania, radością kapłaństwa. Każdy kapłan jest inny, wewnętrznie kryje w sobie ten głos Chrystusowego powołania ale kapłaństwo jest jedno. Chrystus Pan wzywa do bycia drogowskazem dla innych, świadkiem Jego Ewangelii.”

Alumni w Piątkowy wieczór przeżyli Nabożeństwo Drogi Krzyżowej oraz sakrament pokuty i pojednania. Rekolekcje zakończyły się Eucharystią, na zakończenie al. Emil Komorek pełniący funkcję odpowiedzialnego za seminaryjną kaplicę podziękował ks. rekolekcjoniście – Jackowi za: ,,te dni przybliżania nas do Boga i drugiego człowieka.  Eucharystia daje życie, a my przygotowujemy się do jej celebrowania, zapewniamy o naszej modlitwie i wdzięczności za ten czas.” – zakończył Emil.

Alumni poprzez rekolekcje bezpośrednio przygotowywali się do przyjęcia posług akolitatu i lektoratu, których udzieli im bp Piotr Turzyński 28.02 w II Niedzielę Wielkiego Postu.

al. Dawid Bukalski, rok III