W czwartek, 25 czerwca jak co roku wspólnota seminaryjna w godzinie Apelu Jasnogórskiego spotkała się przy figurze Matki Bożej Niepokalanej, która patronuje Wyższemu Seminarium Duchownemu, aby dziękować Panu Bogu za rok akademicki 2019/2020, za to wszystko co przyczyniło się do wzrostu duchowego i intelektualnego alumnów, pomimo pandemii koronawirusa.

Dzień później, 26 czerwca została odprawiona uroczysta Msza święta na zakończenie roku formacyjnego. Przewodniczył jej Ks. Biskup  Piotr Turzyński. W homilii Biskup Radomski Henryk Tomasik nawiązał do Liturgii Słowa:  Słowo Boże wprowadza nas w skarb wolności. Niewola zewnętrzna może również przerodzić się w niewolę wewnętrzną. Ta niewola wewnętrzna jest obecna w dzisiejszym świecie. Wolność wewnętrzna jest bardzo ważna dla chrześcijan, a zwłaszcza, a dla tego, kto przygotowuje się do kapłaństwa. Wierni są dla nas znakiem i zobowiązaniem. Wolność jest tam, gdzie jest odpowiedzialność za wspólnotę. Zakończenie roku to początek egzaminu z wiary, odpowiedzialności.
W Mszy świętej modlono się również za Solenizantów wakacyjnych, ale pamiętano również o tych, którzy swoje imieniny obchodzili w trakcie nieobecności alumnów. Pod koniec Eucharystii Ks. Biskup Henryk Tomasik skierował słowa podziękowania w stronę Zarządu Wyższego Seminarium Duchownego oraz Księży Profesorów za rok formacji, a także za prowadzone zajęcia i towarzyszenie alumnom w tym trudnym czasie jakim był pobyt poza murami Seminarium.

W imieniu społeczności wspólnoty seminaryjnej życzenia dla Solenizantów i Kleryków oraz podziękowanie za rok formacyjny 2019/2020 złożył również wicedziekan alumnatu. Mówił: Dało się odczuć naszą nieobecność w Seminarium, kiedy to 12 marca rozjechaliśmy się do swoich parafii i rodzinnych domów. Był to dla nas istny sprawdzian, ponieważ samemu było trzeba zorganizować sobie czas na modlitwę, naukę. Niech Bóg będzie dla was oparciem w kapłaństwie, by zdrowie dopisywało, Matka Boża wypraszała potrzebne łaski, Duch Święty umacniał swoimi darami. Niech Bóg wam błogosławi na każdy dzień waszego życia, abyście zawsze w Nim odnajdowali siłę do pracy, czy to w seminaryjnej posłudze, czy pracy duszpasterskiej. Drodzy Bracia Alumni, mocno trwajcie przy Chrystusie i pogłębiajcie z Nim swoją więź. Niech On będzie dla was drogowskazem życia.

Idąc za słowami z Pisma Świętego, trzeba powiedzieć: ,,Idźcie, wypocznijcie nieco”.

 

al. Filip Kochanowski, rok V