Z okazji tej niezwykłej rocznicy, wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu pragnie włączyć się w podziękowania św. Janowi Pawłowi II. Przede wszystkim za poświęcenie gmachu seminarium, podczas pobytu w Radomiu w 1991 roku. Chcielibyśmy dzisiaj przypomnieć te wyjątkowe dla nas chwile.
Bez wątpienia najważniejszym dniem w dziejach seminarium radomskiego stał się 4 czerwca 1991 r. Tegoż dnia Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał poświęcenia wzniesionego gmachu. Papież przyjechał do seminarium ok. godz. 12.20. Gościa witał rektor – ks. Wacław Depo – i dziekan alumnatu. Ojciec Święty najpierw udał się do kaplicy, gdzie modlił się w pierwszej ławce z prawej strony – mimo, iż przygotowano na środku dla niego biały klęcznik. Po wspólnym obiedzie Papież udał się na krótki odpoczynek do pokoju na drugim piętrze, który do dziś nosi nazwę „Pokój Papieski”. Udając się na spotkanie w gośćmi w auli Jan Paweł II ponownie wszedł do kaplicy i uklęknął w ostatniej ławce po prawej stronie. W auli zebrało się ponad 500 osób, które hucznie przywitały Ojca Świętego. Papieską stułę na tę okazję wyhaftowały siostry służki z Mariówki. Jan Paweł II pobłogosławił budynek seminaryjny i zadedykował w Radomiu wychowawcom, profesorom i alumnom przyszłą adhortację „Pastores dabo Vobis”. Około godz. 15.20 Jan Paweł II odjechał spod seminarium. Dla pełności obrazu trzeba dodać, że 9 grudnia 2003 r. wspólnota seminaryjna udała się z pielgrzymką do Rzymu, z „rewizytą” do Jana Pawła II. W seminarium jest do dziś „Pokój Papieski” z papieskimi pamiątkami i darami dla wspólnoty seminaryjnej, np.: biała piuska, sutanna i buty, czy chociażby fotel, ornat i kielich z celebry papieskiej na lotnisku. Przed seminarium ustawiony został 4 czerwca 2001 r. – z inicjatywy bp. Jana Chrapka – pomnik Jana Pawła II trzymającego wzniesiony kielich mszalny. Szaty papieskie są rozwiane, jak w dniu sprawowania Mszy świętej na radomskim Sadkowie.
