Święta Cecylia urodziła się na początku III wieku. Jako chrześcijanka złożyła ślub czystości, i pomimo że zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie tylko nie złamała ślubu, lecz jeszcze nawróciła swego męża i jego brata Tyburcjusza. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską przez ścięcie. Ich śmierć jest datowana na czas panowania Aleksandra Sewera.

Cecylia jest patronką muzyki kościelnej, która odgrywa bardzo ważną rolę w liturgii. Ma ona za zadanie uświetnić przeżywanie tajemnic zbawienia, które wspominamy celebrując każdą Eucharystię. Należą do niej zarówno muzyka organowa, śpiew chórowy, gregoriański,  jak i inne formy muzyki liturgicznej (zespoły czy schole gitarowe). Cecylia na jednym z obrazów z jej wizerunkiem ma grać na organach, ale jest to możliwe tylko w postawie klęczącej, ponieważ nie ma krzesła przy organach. Jest to wymowny znak mówiący o tym, że święta Cecylia to postać, w której życiu ważną rolę odgrywała modlitwa i muzyka kościelna.

W naszym seminarium jak co roku obchodzimy wspomnienie tej świętej, ponieważ duża grupa alumnów i wykładowców jest związana z muzyką kościelną. Na jej czele stoi wykładowca muzyki kościelnej i dyrygent kleryckiego chóru ks. prałat Henryk Ćwiek, student muzykologii ks. Andrzej Zarzycki, a także seminaryjni kantorzy, organiści, chórzyści i scholiści. W tym roku obchody te odbyły się nieco później z uwagi na rekolekcje, które miały miejsce w seminarium. Uroczystości rozpoczęliśmy Mszą świętą, której przewodniczył wymieniony już ks. prałat Henryk Ćwiek, a słowo Boże wygłosił ks. Andrzej Zarzycki. Przedstawił on historię św. Cecylii, a także podkreślił ważność dbałości o piękno muzyki kościelnej. Po zakończonej Mszy świętej udaliśmy się do auli muzycznej, gdzie odśpiewaliśmy mały koncert na cześć naszej świętej patronki. „Cecyliada” – tak nazywamy to nasze święto, to także okazja do włączenia do zacnego grona chórzystów i scholistów nowych braci z I, II i III roku. W tym roku nasze grono chórzystów zasiliła grupa 11 kleryków I roku,  a grono scholistów trzech braci z II roku i jeden brat z III roku. Z rąk księdza rektora Jarosława Wojtkuna i ks. prałata Henryka Ćwieka wszyscy nowi śpiewacy otrzymali wystosowane na tę okazję pamiątkowe dekrety. Spotkanie to miało także charakter podziękowania za kilkuletnią współpracę braciom diakonom, którzy już niebawem wyjadą na półroczne praktyki parafialne w naszej diecezji. Zakończeniem naszego świętowania był jak zawsze poczęstunek i rozmowa przy przeglądaniu prowadzonych na bieżąco kronik chóru zarówno tych nowych, jak i tych związanych jeszcze z Sandomierzem.

al. Damian Janiszewski